Afgelopen zaterdag hebben we Nienke begraven. Al maanden hebben we erg opgezien tegen deze dag. Maar wat voelden we ons gesteund en gedragen. Ook hebben we alles goed voor kunnen bereiden waardoor we voor ons gevoel op een goede, bij ons passende manier afscheid hebben kunnen nemen.
's Ochtends hebben we haar samen in haar mandje gelegd. Op dat moment voelde dat ook goed. We waren er klaar voor. Daardoor was het moment van het sluiten van haar mandje ook goed. We staan af en toe versteld van de rust die we voelen.
1e kerstdag zijn we samen naar de kerk gegaan. Toch maar de 'denkbeeldige' drempel over. Maar ook fijn om weer tussen al die mensen te zijn die zo intens met ons mee hebben geleefd. Ondanks dat wij iedereen tijdens de ziekte op een afstand hebben gehouden (omdat we al onze energie voor Nienke nodig hadden) hopen we dat mensen zich niet belemmerd voelen om ons nu wel aan te spreken. We hopen dat ze niet bang zijn dat wij er niet op zitten te wachten. Juist wel! Tsja, en dan kan het natuurlijk gebeuren dat we emotioneel worden, maar dat geeft niks.
Verder was het een rare kerst. We hebben familie opgezocht en dat was fijn.
Nu we niet meer kunnen schrijven over de toestand van Nienke zullen we maar vertellen hoe het met ons gaat. We voelen ons allebei flink moe. Maar echt bijslapen lukt nog niet want vooral in de nachten komen de gedachten erg op ons af en dat houdt ons uit de slaap. Verder praten we veel over Nienke. Dat we haar zo missen en dat het zo gek is dat we haar hier nooit meer zullen zien.
Met Ruben gaat het goed. Hij lijkt alles goed te doorstaan. Tijdens de begrafenis bewoog hij zich overal heel natuurlijk doorheen. Thuis noemt hij af en toe haar naam en komen er flarden van zaterdag naar boven: Nienke mandje in de auto, begraafplaats, ballon oplaten.
Toen Nienke nog thuis was liep hij regelmatig haar kamertje binnen om haar even aan te raken. Hij had hier totaal geen angst voor. Hij kwam ook regelmatig met speelgoed van haar aandragen wat hij goedbedoeld in haar bedje gooide.
Op dit moment kijken we van dag tot dag wat we doen en waar we behoefte aan hebben. Peter is van plan om vanaf 2 januari weer zijn werk op te pakken en Cobie denkt daar nog iets meer tijd voor nodig te hebben.
Wederom bedankt voor jullie medeleven, de postbode bracht vandaag weer 64 kaarten....
Beste Cobie, Peter en Ruben,
BeantwoordenVerwijderenWat zijn jullie gedragen in deze tijd, als we dit zo lezen dat is God zeker een God van dichtbij.
Knap en bewonderenswaardig hoe jullie dit allemaal beschrijven.
We hopen dat jullie de kracht en de rust mogen blijven ervaren.
Veel sterkte met alles, ook als je weer van plan bent te gaan werken.
Jullie blijven in onze gebeden.
Hartelijke groetjes Peter en Renate.
Lieve Peter en Cobie,
BeantwoordenVerwijderenOndanks dat het zaterdag een verdrietige dienst was, hebben jullie eeen passend, waardig afscheid aan Nienke gegeven. Daar hebben jullie de kracht voor gekegen, een waardig, liefdevol afscheid kunnen voorbereiden.
Ik wens jullie ontzettend veel sterkte in de komende tijd, als het gemis om Nienke in alle facetten van jullie leven voelbaar is.
Jullie blijven in mijn gebeden voor alle kracht die jullie nodig hebben.
Lieve groet, Simone vd Graaf, Loïs en Jille
Lieve Cobie en Peter,
BeantwoordenVerwijderenWat waren jullie sterk zaterdag. Het was een mooie, indrukwekkende dienst. Nienke had zich geen betere ouders kunnen wensen.
Liefs, Elise
We hebben aan jullie gedacht. Wat fijn dat jullie toch rust krijgen in alles. Veel sterkte! Nienke heeft een onuitwisbare indruk op ons gemaakt, al kennen we haar niet persoonlijk. En als ze dat al doet bij onbekenden, hoeveel impact heeft haar leventje dan niet op jullie en allen die haar liefhebben? Ze is heel bijzonder.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Anneke
Wat fijn dat jullie rust ervaren... en dat slechte slapen, tja, dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Ook fijn en goed dat jullie er samen over kunnen en willen praten, zo belangrijk!!
BeantwoordenVerwijderenCobie, neem vooral de tijd en ga niet te snel aan het werk, zorg goed voor jezelf en voor Peter en Ruben, werk is maar werk... En als ze dat niet begrijpen, jammer dan...
We hoorden dat Nienke een mooie afscheidsdienst heeft gehad, dat heeft ze inderdaad verdiend, en jullie natuurlijk ook.
Sterkte de komende tijd,
Groeten Gert-Jan en Wilma
Peter, Cobie en Ruben,
BeantwoordenVerwijderenWat was het een mooie dienst afgelopen zaterdag. Ik heb genoten van al die mooie foto's van Nienke, al maakte het me wel heel emotioneel. Bedankt dat jullie dit wilden delen. Bedankt voor jullie openheid. Ook nu ze begraven is, wensen we jullie veel sterkte en wijsheid. Het blijft moeilijk. Ik vind het mooi te lezen dat jullie de draad weer proberen op te pakken, hoe moeilijk dat ook is. Ik bewonder jullie. Maar neem de tijd om alles een plaatsje te geven en begin niet te vroeg. Het is goed om afleiding te zoeken, maar neem vooral ook de tijd voor elkaar als gezin en om een begin te maken met verwerken. Want er is en blijft een lege plaats in jullie gezin. Nienke en jullie zijn dagelijks in onze gedachten. We kenden haar niet persoonlijk, maar door jullie verhalen en mooie foto's kwam zij in ons leventje, dagelijks op het computerscherm. We zullen haar niet vergeten, haar mooie glimlach en stralende ogen, ondanks haar ziekte.
Dat de hemelse Vader jullie blijft dragen. En weet dat Nienke het goed heeft bij God in de hemel, daar waar ze altijd mag zijn.
Theon, Heleen, Lina en Minke Vliegenthart
Misschien raar om zo te zeggen, maar wat doen jullie het goed! Tussen jullie enorme verdriet vinden jullie nog tijd om anderen te troosten en gerust te stellen! Cobie, jouw lieve woorden bij de condoleance, het leek alsof je mij wilde troosten in plaats van andersom. Heel lief.
BeantwoordenVerwijderenWat ik een prachtig ontroerend beeld vond zaterdag was Ruben, die naast Nienkes mandje stond toen Peter over haar sprak, alsof hij nog even Nienkes handje vast ging houden.
En nu...volg je gevoel en doe wat goed voelt. Cobie je weet dat we je op de afdeling met open armen zullen ontvangen, maar begrijpen zeker als dit even of langer duurt.
Liefs,
Josine Kamerling
Lieve Cobie en Peter en natuurlijk Ruben.
BeantwoordenVerwijderenOok wij waren zeer onder de indruk van jullie openheid.Maar nog meer hoe jullie op Zaterdag met haar afscheid met open armen ieder die dat wou en wilde dit wilde delen. Zeker wij waren blij om daar bij aanwezig te zijn.Wat bizonder zei je Cobie,inderdaad maar wat fijn dat we dit konden doen.Het komt dicht bij zei je,ook dat was waar,maar hopend dat Nienke hier boven samen met onze dierbaren mogen wachten op ons.
Meen je tijd en rust, maar het heelt niet alle wonden, het verzacht.Met die verzachtende pijn leer je het een plaatsje te geven waar je iederen dag dat plekje om armt. Liefs Gerry
Lieve Peter en Cobie,
BeantwoordenVerwijderenAl sinds eind augustus zijn we in gedachten en gebed veel bij jullie.
Vandaag op oudejaarsdag staan we ook weer stil bij het grote verdriet en gemis dat jullie moeten dragen.
Het jaar is voor jullie begonnen met de blijdschap van de geboorte van Nienke, 6 maanden lang hebben jullie zorgeloos mogen genieten van jullie prachtige meisje en gezinnetje. Wat waren jullie gelukkig, zoals Peter zelf vertelde tijdens de kerkdienst. Vervolgens de ontdekking van de tumor, 4 maanden met angst, hoop en zorgen en tot slot afscheid nemen van jullie dappere meisje.
Wat hebben jullie veel moeten dragen, en nog steeds!
We wensen en bidden jullie veel kracht toe voor het komende jaar en hopen dat jullie ondanks het gemis, pijn en verdriet om Nienke wel veel geniet momenten hebben van elkaar en Ruben. Wat is dat toch een leuk mannetje!
Ewout, Neeltje, Fenne en Lara
Lieve Cobie,Peter en Ruben.
BeantwoordenVerwijderenIk hoor en lees de indrukwekkende verhalen over de uitvaart van Nienke.Ik ben diep onder de indruk.Een warmer nestje dan bij jullie had Nienke niet kunnen krijgen.We blijven aan jullie denken.
Liefs Els.
Lieve Cobie, Peter en Ruben,
BeantwoordenVerwijderenLangs deze weg willen wij laten weten dat we diepe bewondering voor jullie hebben. Wij wensen jullie heel veel sterkte voor dit nieuwe jaar. We zullen elkaar waarschijnlijk niet meer zien omdat we eigenlijk elkaar alleen in Nijmegen zagen. In gedachten zijn wij bij jullie!
Lfs Ditta, Jochum, Nick en Max
Het nieuwe jaar is begonnen, iedereen heeft weer nieuwe doelen gesteld en is weer bezig met het "normale"leven.
BeantwoordenVerwijderenVoor jullie vast moeilijk om een nieuw jaar in te gaan, een oude met zoveel herinneringen achter latend.Heel veel sterkte dit komende jaar.
Ik vond het super dapper dat jullie met Kerst alweer gelijk naar de kerk zijn gegaan. Jullie doen het geweldig goed!
Liefs Anja van Doremalen
Peter en Cobie,
BeantwoordenVerwijderenDe begrafenis was indrukwekkend, de fotocollage was ontroerend en Peter en Cobie, wat hebben jullie haar leven mooi beschreven. Ondanks jullie verdriet wensen we jullie een goed 2012 toe. We blijven aan jullie denken.
Veel liefs van oom Pieter en tante Trientsje.