Het gisteren genoemde overleg heeft uiteindelijk gisteravond nog plaats gevonden. Het voorstel was om tot a.s. maandag te wachten met het opnieuw bepalen van het bloedbeeld. Op ons verzoek is hier nog een extra bloedafname aan toegevoegd voor a.s. vrijdag. Dan weten we iets eerder welke kant het op gaat. Dat de neutrofielen nog zo laag zouden zijn had de kinderoncoloog niet verwacht.

Verder is er bericht gekomen uit Boston dat de translocatie van de chromosomen die uniek is voor dit type kanker niet de veel voorkomende (75%) is maar een variant daar op. Binnen de verder nog steeds zeer slechte prognose is dit mogelijk een klein 'meevallertje'. 

Nienke is overdag wel vrolijk maar toch heeft ze af en toe pijnaanvallen waarbij ze ligt te kronkelen. Deze aanvallen gaan meestal net zo snel voorbij als ze gekomen zijn en stellen ons voor een raadsel. In de weken voorafgaand aan de diagnose kanker had ze dit ook dus wederom onze angst; tumorgroei. Aan de andere kant lijkt plotselinge pijn niet zo goed te passen bij een linear groeiende tumor. Darmkrampjes? Zo blijven we gissen en ons grote zorgen maken. Soms geven we tramadol, een (morfineachtige) pijnstiller.

Soms ben ik zo nieuwsgierig.....dan wordt ik opeens heel sterk